آدم در روزهایی که درگیر بدوبدوهای زندگی باشد، و در شب هایی که با دوستان، صمیمانه تا صبح بگوید و بخندد و "ریسک" بازی کند، نمی تواند برای دل خودش، برای نوشتن در وبلاگ عزیزِ مهجورش وقت داشته باشد.
می تواند دعا کند که همه چیز بهتر خواهد شد. بهتر از اینی که هست.
۱ نظر:
خداییش آدم دیگه وقت برای این کارا پیدا نمی کنه.
ارسال یک نظر